Blauwe hortensia
Zoals het laatste groen in de verfpot
Zijn de droge bladeren ruw en
dof
Achter bloesemschermen,die licht wiebelen,
Hun blauw niet dragen,maar
van verre spiegelen.
Ze spiegelen het betraand en vaag
Als wilden ze het gauw weer
kwijt;
In oud blauw briefpapier,in elke laag
Zit ook dat geel,en violet,en
blauwig krijt.
Een verwassen tint als van een kinderschort
Die versleten is,niet meer
gedragen wordt:
Wat is dit kleine leven kort.
Maar plotseling schijnt het
blauw zich te vernieuwen in een der bloesemtrossen,en men ziet
Een roerend blauw blij voor
het groen uit krieuwen.
Rainer Maria Rilke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten